Reklama, informacja.
Warszawska strona, o warszawskich  ulicach, zabytkach, firmach, sklepach, restauracjach, galeriach i warszawskich ciekawostkach.

abc@warszawska.info    abc.warszawa@gmail.com


501 153 348

Autorska Bibliografia Ciekawostki

Firma

Reklama - Cennik

Spis ulic

Boleść, Bonifraterska (strona wschodnia), Burmistrzowska, Ciasna, Dolańskiego, Fondamińskiego, Franciszkańska, Freta, Gomulickiego, Konwiktorska, Kościelna, Koźla, Pl.Krasińskich (strona wschodnia), Międzyparkowa, Mostowa, (pierzeja północna), Nowiniarska, Piesza, Przyrynek, Rajców, Rybaki, Rynek Nowego Miasta, Samborska, Sapieżyńska, Stara, Świętojerska (do Pl.Krasińskich), Szymanowska, Telakowskiej, Wójtowska, Zakroczymska.

historia ulicy

 

Ulica idąca od ul. Nowotki (obecnie Andersa) do ul. Freta; od Bonifraterskiej w stronę Wałowej skręcająca łukiem, jej przedłużenie stanowi ul. Anielewicza. Dawna droga narolna biegnąca wzdłuż tzw. włóki Świętojerskiej stanowiącej uposażenie kościoła św. Jerzego. Kościół, pierwotnie drewniany, usytuowany był w pobliżu naroża ulic Freta i Ś. Od 1388 na roli Świętojerskiej założono ogrody i wydzierżawiono je mieszczanom, co dało początek jurydyce Świętojerskiej, zwanej też Świętojurską lub Klasztorną.


kościół św. Jerzego na starej rycinie (nieistniejący)

W 1454 wybudowano przy drodze Ś. murowany kościół św. Jerzego i klasztor Kanoników Regularnych. Nazwa ulicy Przy św. Jerzym występuje po raz pierwszy w 1485. W XVI w. oprócz rolników przy Ś. mieszkali rzemieślnicy, zabudowa mieszkalna była drewniana i pozostała taka do XVIII w. W l. 1624/1625 epidemia zdziesiątkowała ubogą ludność Ś. W 1660 na gruncie Świętojerskim po północnej stronie ulicy stały 24 domy i dworki czynszowe oraz 4 browary. W 1676 Jan Dobrogost Krasiński na wykupionych ogrodach mieszczańskich i gruntach szlacheckich przystąpił do budowy pałacu i zakładania ogrodu wzdłuż południowej strony Ś. na długości przeszło 400 m. Dziedziniec pałacu (późn. pl. Krasińskich) oddzielała od Ś. oficyna pałacowa, przy której stanęła brama prowadząca na dziedziniec.
W ciągu pierwszej połowy XVIII w. przy Ś. wybudowano szereg niewielkich domów drewnianych oddzielających ogród od ulicy. W drugiej połowie XVIII w. wybudowano pałace Wendorfa i Morandich (późn. nrnr30i 32) o skromnych fasadach, bez ogrodów, przeznaczone na wynajmowanie lokali. W 1779 wystawiono obszerną kamienicę (pod nr 1790) należącą do sąsiedniego Teatru Narodowego, usytuowanego przy pl. Krasińskich. W 1784 przy Ś. stały: 3 pałace, 12 kamienic, klasztor i 15 dworków drewnianych oraz niewielki szpital żydowski (posesja 1778). Na tyłach kamienic i dworków znajdowały się zabudowania gospodarcze, stajnie, wozownie, komórki, a na niektórych posesjach - browary i szlachtuzy. W końcu XVIII w. pośród 850 mieszkańców Ś. znajdowało się 10 dygnitarzy, sporo urzędników, prawie 100 rzemieślników, dwa razy tyle służby oraz wielu wyrobników, nędzarzy „bez sposobu do życia" i prostytutek. Wśród warsztatów rzemieślniczych wyróżniał się zakład kowalski Jana Mariańskiego (posesja 1771) zatrudniający 20 rzemieślników.
18 kwietnia 1794 podczas ucieczki oddziałów rosyjskich gen. Igelstróma na Ś. doszło do ostrego starcia, spalono kilka domów, a wielu mieszkańców Ś. zginęło w walce. W 1809 wysiedlono ze Ś. ludność żydowską. W 1810 przebito ul. Bonifraterską łączącą Ś. z Długą i Miodową. Po 1818 w zabudowaniach kościoła i klasztoru św. Jerzego umieszczono fabrykę maszyn Braci Ewans. W l. 1818-1829 wybudowano przy Ś. kilka domów murowanych; w 1830 70% zabudowy stanowiły kamienice. W l. 1831-1864 przy Ś. ogniskuje się żydowski handel korzeni, win, materiałów piśmiennych, sukna, płócien i materiałów bawełnianych oraz powstają niewielkie fabryczki krochmalu, laku i wyrobów z włosia. Przy Ś. mieszkało wielu prawników i urzędników sądowych związanych z sądem pokoju mieszczącym się w oficynie pałacu Krasińskich przy Ś. W 1862 Ś. została poszerzona i uregulowana; wtedy to aż 13 kamienic posiadało po dwa podwórza i głębokie oficyny. W 1893 na miejscu fabryki Ewansów pod nr 10 umieszczono wielką wytwórnię koronek Feinkinda, czynną do ok. 1909.
W l. 1893-1896 rozebrano w znacznej części kościół św. Jerzego. W 1913 na tym miejscu i na miejscu fabryki Feinkinda rozpoczęto budowę piętrowej hali targowej o 44 kramach, 60 sklepach i 100 piwnicach (proj. inż. K. Gadomski). W 20-leciu międzywojennym Ś. miała nadal charakter ulicy handlowej związanej ściśle z sąsiednimi Nalewkami i Bonifraterską. Podczas wojny północna strona Ś. znalazła się w obrębie getta i ludność jej została wymordowana, a zabudowa w całości zniszczona.
W l. 1945-1947 odsłonięto fragment gotyckiej ruiny kościoła św. Jerzego (nr 8/10). Nowe, nowoczesne bloki mieszkaniowe przy Ś. nie nawiązywały do stylu dawnej zabudowy. Odcinek między Bonifraterską i ul. Nowotki zmienił swój bieg. W 1962 rozebrano ruiny gotyckie pozostałe po kościele św. Jerzego i ulica została w całości zabudowana. 

wg. E.Szwankowskiego - Ulice i place Warszawy


Świętojerska 34


Świętojerska 36


zdjęcie ulicy  z 1969 r.

www.123noclegi.info

www.gdzie-nocleg.pl

www.stare-miasto.com

www.wiejskie-wakacje.pl

www.123noclegi.pl

  Copyright © 2009-2019 M. Lewandowski firma LEWMARK