Kamienica "Pod Matką Boską
Łaskawą". Narożna z ul. Kościelną, dwupiętrowa.
W 1762 istniał tu dom murowany, wyburzony przed 1809 dla
poszerzenia ul Kościelnej. Kamienica ta w 1784 należała
do Guńskiego (rzeźnika), w 1856 odnawiana dla
kapitanowej Elżbiety z Olszewskich Góreckiej (zapewne
przez budowniczego Aleksandra Ordona).
W 1944 spalona.
Odbudowana w latach 1951-54 pod kierunkiem
Stanisława Szurmaka.
W niszach znajdowały
się zapewne już w XVIII w. rzeźby przedstawiające
Baranka i Matkę Boską (jak podaje Ryszard Mączyński
była to Madonna w typie Łaskawej, trzymająca w
dłoniach złamane strzały, uznawana za szczególną
opiekunkę w przypadku zarazy). Rzeźby te usunięto w
1955 r. - znajdują się na dziedzińcu klasztoru
Franciszkanów przy ul. Zakroczymskiej.
Miejsce dawnych rzeźb zajęła rzeźba Diany i dzika
autorstwa rzeźbiarki Danuty Kolarskiej.
